Ηταν συγκλονιστικό αυτό που ζήσαμε
πριν από μερικά λεπτά,
πριν από μερικά λεπτά,
αυτό το εκκωφαντικό,
αυθόρμητο, χειροκρότημα των απλών...
"στριμωγμένων" ανθρώπων
της διπλανής πολυκατοικίας...
της διπλανής πολυκατοικίας...
στο μπαλκόνι των 40 τετραγωνικών,
στην ταπεινή γειτονιά της Αθήνας που ζω..
στην ταπεινή γειτονιά της Αθήνας που ζω..
λόγω συνθηκών
έγκλειστος...
με την 8 μηνών κόρη μου
και τη σύζυγό μου...
και τη σύζυγό μου...
Εγώ είμαι παιδί της επαρχίας...
επαρχιωτάκι...
επαρχιωτάκι...
Γερά παιδιά...
Ν' αντέξουμε πρωτίστως ψυχολογικά
Έχουμε εβδομάδες ακόμα μέσα...
Ν' αντέξουμε πρωτίστως ψυχολογικά
Έχουμε εβδομάδες ακόμα μέσα...
Θα δοκιμαστούμε...
Θα δοκιμαστεί η θεωρία μας για την ζωή...
Θα δοκιμαστεί η θεωρία μας για την ζωή...
Πρέπει ν' αντέξουμε...
"Να γίνουμε η φωνή αυτών που δεν έχουν"....
όπως μου έλεγε ο αξεπέραστος
και μοναδικός μου δάσκαλος,
ο Αντώνης Σαμαράκης...!
και μοναδικός μου δάσκαλος,
ο Αντώνης Σαμαράκης...!
Ο σεβαστός μου δάσκαλος...!
Αγαπημένοι μου συμπολίτες,
φροντίστε μην σπάσει με τίποτα
η αλυσίδα ανθρωπιάς,
που σιωπηρά έχει δημιουργηθεί μέσω των κοινωνικών δικτύων
Δηλώνω εθέλοντης σ' ότι μου ζητηθεί,
για να συμβάλλω στην έξοδο από την κρίση...
για να συμβάλλω στην έξοδο από την κρίση...
Είναι η μάχη της γενιάς μας...
Είμαι ένας ταπεινός εθελοντής...
Χρησιμοποιήστε με...
Όλοι μαζί ενωμένοι...
Για τα παιδιά μας!
Για τα παιδιά όλου του κόσμου!
Για όλους τους συνανθρώπους μας
ανεξαιρέτως, που βρίσκονται σε ανέχεια!
Για τους γονείς μας,
που τους οφείλουμε την ζωή μας
που τους οφείλουμε την ζωή μας
Κουράγιο....
Έχουμε δρόμο μπροστά μας...
Έχουμε δρόμο μπροστά μας...
Κουράγιο!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου